کاش شعری که میخوانم مفهوم پرواز باشد
نسیم بوزد وپنجره باز باشد
ندایی رسد از سوی کوی تو
کاش یاد بوسه هایت پر از راز باشد
میتراوید از سوی گل های سرخ عطرت
کاش عطر تنت در خانه تنین انداز باشد
یاد شانه کردن موهایت افتادم
کاش انگشتانم لای موی تو باز باشد
آه کجاست آن تن نرم و سبزه
کاش روزگارت هم سبز سبز باشد
میخندم و گریه میکنم، اشک هایم شوراست
کاش دیوانه شوم و خنده تنها ساز باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر